Kolarstwo górskie lub kolarstwo to rodzaj letniego sportu olimpijskiego. Po raz pierwszy konkurs ten został włączony do programu Olimpiady w 1896 roku. Następnie nastąpiła 16-letnia przerwa. Ale od 1912 r. Kolarstwo torowe odbywa się regularnie.
Do 1988 r. Tylko mężczyźni brali udział w kolarstwie. Na Igrzyskach Olimpijskich w Seulu kobiety zaczęły rywalizować w tym sporcie.
Zawody dla mężczyzn odbywają się w następujących dyscyplinach: sprint, pościg indywidualny, wyścig punktowy, sprint olimpijski, madison, keyrin i pościg drużynowy. Kobiety uczestniczą tylko w zawodach w pierwszych trzech rodzajach jazdy na rowerze.
Sprint różni się tym, że na wynik wpływa czas, w którym sportowiec pokonuje ostatnie 200 m. Sprint olimpijski odbywa się z udziałem trzyosobowej drużyny. Tor do pokonania przez uczestników wyścigu wynosi 750 m. Występ w tej dyscyplinie jest bardzo interesującym widokiem dla obserwatora. Aby zająć bardziej korzystną pozycję, sportowcy mogą zastosować trudną technikę zwaną „niespodzianką”. W tym samym czasie jeździec tęskni za wrogiem, zatrzymując się i balansując na swoim rowerze.
Pościg odbywa się w odległości 4 km dla mężczyzn i 3 km dla kobiet. Jej celem jest pokonanie odległości w jak najkrótszym czasie. Ponadto sportowiec musi dogonić przeciwnika. Zgodnie z systemem olimpijskim zawody te są eliminowane.
Wyścig punktowy jest znacznie dłuższy: mężczyźni muszą pokonać dystans 40 km, a kobiety 25 km. Kierowcy otrzymują punkty za pierwsze miejsce w pośrednich okręgach. Co 10 okrążeń punkty są przyznawane 4 zawodnikom, którzy jako pierwsi przekroczą linię mety. Za pierwsze miejsce przyznaje się 5 punktów, za drugie i trzecie odpowiednio 3 i 2. Za czwarte miejsce zawodnik otrzymuje tylko 1 punkt.
Madison charakteryzuje się dowództwem. Dwóch zawodników musi pokonać dystans 60 km. Mają też za zadanie zdobyć jak najwięcej punktów w sprintach pośrednich. Konkurs ma swoją nazwę od pierwszego miejsca, w którym odbył się - Madison Square Garden. Punkty przyznawane są co 20 okrążeń zgodnie z tą samą zasadą, co w wyścigu punktowym.
Z keirin rowerzyści pokonują 5 i pół okrążenia po 250 m, najpierw za motocyklem, a następnie startują w sprincie. Jednocześnie na torze może znajdować się od 6 do 9 uczestników. Pierwsze zawody keirin odbyły się dopiero w 2000 roku w Sydney.