Po raz pierwszy triathlon został włączony do programu letnich igrzysk olimpijskich w Sydney w 2000 roku. Ten sport pozwala ci stale rozwijać zdolności fizyczne podczas pływania, biegania i jazdy na rowerze.
Od triathlonistów wymagana jest większa wytrzymałość, ponieważ taka konkurencja to pływanie 1, 5 km, a następnie wyścig rowerowy w odległości 40 km. Ostatni etap to 10 km biegu. Pomiędzy ćwiczeniami nie ma przerw.
Indywidualne mistrzostwa mężczyzn i mistrzostwa kobiet kobiet odbywają się na tym samym torze, tylko w różnych momentach.
Uczestnicy zaczynają od pontonu w tym samym czasie. Tak zaczyna się pływanie w otwartym zbiorniku wzdłuż trójkątnej trasy wyznaczonej przez liny. Nie można skrócić trasy omijając boje. Dowolny styl pływania jest dozwolony.
Po około 20 minutach kończy się pierwszy etap wyścigu. Następnie odbywa się wycieczka rowerowa. Na autostradzie znajduje się kilka punktów opieki medycznej. Sportowcy mogą spędzić około godziny lub dłużej na drugiej części zawodów.
Podczas wyścigu warunkiem jest ruch nóg. Zdarza się, że ten wymóg jest trudny do spełnienia, ponieważ ostatni etap jest najtrudniejszy.
Za interwencje z innymi sportowcami przewidziano kary. Na przykład, jeśli doszło do naruszenia na pierwszym etapie wyścigu, pływak, który interweniował przeciwnikowi, zostanie opóźniony o pół minuty. Ponadto niektórzy zawodnicy otrzymują żółte ostrzeżenia i czerwone karty dyskwalifikacji.
Podczas Igrzysk Olimpijskich obowiązują pewne zasady dotyczące sprzętu. Podczas pływania sportowcy muszą być w czapkach. Używanie płetw i kamizelek pływackich jest zabronione. Podczas krzyża rowerowego musisz nosić hełm. Rowery, na których będą jeździć sportowcy, są sprawdzane na dzień przed zawodami pod kątem zgodności z niezbędnymi wymogami i standardami. Musisz biegać w butach.
Pomimo dużego wysiłku fizycznego, jakiego doświadczają uczestnicy zawodów, ten stosunkowo młody sport zyskał dużą popularność.
