Letnie igrzyska olimpijskie w 1948 r. Odbyły się 12 lat po niszczycielskiej II wojnie światowej, dlatego są one powszechnie znane jako „ascetyczne”. W wielu krajach była trudna sytuacja gospodarcza, długotrwała rzeź zahartowała i podzieliła wiele narodów. W tych warunkach sport miał szczególne znaczenie - utrzymywanie pokoju - znaczenie. Decyzją Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego (MKOl) postanowiono je przetrzymywać w Londynie.
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie zostały otwarte 29 lipca 1948 r. I zakończyły się 14 sierpnia 1948 r. Oficjalnie zostały wymienione jako XIV Olimpiada. Po ostatnich meczach berlińskich w 1936 r. Nie odbyły się dwa kolejne - XII i XIII. W 1940 r. Planowano je w Tokio, a po 4 latach w Anglii. Tym razem jednak padła wojna. Niemcy i Japonia nie zostały zaproszone na kolejne zawody sportowe krajów-agresorów.
Natychmiast po zawarciu pokoju na sesji MKOl w 1946 r. Londyn został mianowany właścicielem nowej Olimpiady - po raz drugi w historii Igrzysk. Królestwo gościło ostatnio sportowców dopiero w 1908 roku.
Wydarzenie zostało przygotowane w kontekście oszczędności i braków żywności. Ulice Londynu nie zostały jeszcze w pełni odnowione po zamachach nazistowskich, ale organizatorom nadal udało się przyjąć i umieścić ponad 4000 sportowców z 59 krajów w obozie wojskowym na zawody w 19 kierunkach. Związek Radziecki otrzymał zaproszenie na Igrzyska, ale nie wziął w nich udziału.
XIV Letnie Igrzyska Olimpijskie nie stały się wyjątkowe pod względem wyników sportowych, ponieważ wiele krajów nie przygotowało drużyn po wojnie. Zawody te zostały jednak zapamiętane ze względu na ich rekordy świata: 2 w podnoszeniu ciężarów i 1 w lekkoatletyce, 1 w strzelaniu. W pływaniu kobiety zaktualizowały 5 z 5 rekordów olimpijskich, a mężczyźni - 4 z 6. W sumie sportowcy otrzymali 411 medali, z których 84 (w tym 38 złotych) trafiło do Stanów Zjednoczonych, a 23 (w tym 3 złote) otrzymało gospodarza.
Lato 1948 r. Wnosiło wiele do historii igrzysk olimpijskich. Drużyny kobiet rywalizowały w spływie kajakowym, sprinterzy zaczęli biec od bloków startowych. Widzowie mogli oglądać transmisję na żywo z wydarzenia sportowego w telewizji krajowej. Zespół wolontariuszy został utworzony, aby pomóc w organizacji zawodów. Olimpiada po raz pierwszy zobaczyła na swoich stronach młodych utalentowanych sportowców z krajów rozwijających się, takich jak Syria, Liban, Birma i Wenezuela.
