W 1932 roku w Los Angeles po raz pierwszy odbyły się igrzyska olimpijskie. To był trudny czas dla całego świata - szczyt Wielkiego Kryzysu. W rezultacie liczba uczestników była najniższa od 1904 r. - o połowę mniejsza niż w igrzyskach w 1928 r.
Kilka biletów zostało sprzedanych publiczności. Następnie kilka gwiazd filmowych, w tym Douglas Fairbanks, Charlie Chaplin, Marlene Dietrich i Mary Pickford, zaproponowało występ przed publicznością między konkursami, aby zwiększyć popularność tego wydarzenia.
Zawody odbyły się w Colosseum Memorial. Sportowców płci męskiej umieszczono w specjalnie zbudowanej wiosce olimpijskiej. Zajmował 321 akrów ziemi i składał się z 550 podwójnych bungalowów. We wsi mieścił się także szpital, poczta, biblioteka oraz wiele restauracji i kawiarni. Kobiety zakwaterowano w hotelu w Chapman Park. W sumie w zawodach wzięło udział około 1300 sportowców z 37 krajów.
Wiceprezydent Charles Curtis otworzył Olimpiadę, ponieważ Prezydent Herbert Hoover nie uczestniczył w igrzyskach. W tych grach zwycięzcy najpierw wspięli się na podium z flagami narodowymi w rękach. Kolejną innowacją było wykończenie zdjęcia.
Sytuacja polityczna nieuchronnie wpłynęła na Olimpiadę. Japonia, która niedawno zajęła chińską prowincję Mandżuria, próbowała odsłonić sportowca ze stanu Manzhou-Guo, ale Komitet Olimpijski odmówił udziału. Jedynym sportowcem z Chin był Liu Changchun, który brał udział w wyścigu na 200 m. Włoch Luigi Bekkali, który zdobył złoty medal w wyścigu na 1500 m, podszedł do podium i przywitał publiczność faszystowskim salutem.
Prawdziwego ducha olimpijskiego zademonstrowała brytyjska szermierz Judy Guinness. Ona sama, porzucając nadzieję na złoty medal, wskazała sędziom 2 akcenty, których nie zauważyli, które otrzymała od swojej rywalki Ellen Price z Austrii.
Otwarciem Olimpiady był zawodnik z Dallas Mildred Didrikson, nazywany „Babe”. W tamtych czasach kobiety nie mogły uczestniczyć w pięcioboju, ale „Dziecko” łatwo wygrywało rzut oszczepem, pokonując 80 metrów i skoki wzwyż. Następnie Mildred został zawodowym golfistą i mistrzem Stanów Zjednoczonych wśród kobiet w tym sporcie.
Większość złotych, srebrnych i brązowych medali zdobyli amerykańscy sportowcy - 41, 32 i 30. Na drugim miejscu drużyna włoska - 12 medali. Na trzecim - francuskim: odpowiednio 10, 5 i 4 medale.