Chociaż większość ludzi kojarzy hokej przede wszystkim z lodem i krążkiem, gra kijami i piłką na łące to rozrywka o znacznie dłuższej historii. W Europie ostatnich stuleci ta gra była chyba popularna tylko w Anglii, ale okazało się, że wystarczyła, aby włączyć ją do programu letnich rozgrywek krótko po ożywieniu ruchu olimpijskiego.
Hokej na trawie po raz pierwszy pojawił się na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie. Było to w 1908 roku, ale nie można nazwać tej konkurencji w pełnym znaczeniu tego turnieju drużynami narodowymi - uczestniczyły w niej cztery drużyny brytyjskie, zwycięski klub niemiecki i drużyna z Francji. Czterej brytyjscy uczestnicy zostali następnie umieszczeni na najwyższych liniach stołu finałowego. Kolejny raz hokej na trawie został włączony do programu olimpijskiego 8 lat później i regularnie zaczął brać w nim udział osiem lat później, poczynając od Letnich Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku.
W starym świecie sport ten zaczął zyskiwać na popularności, począwszy od połowy ubiegłego wieku, a regularne mistrzostwa Europy zaczęły się dopiero w 1971 roku. W Indiach i Pakistanie ta gra została opracowana znacznie lepiej, co tłumaczyło dominację dwóch krajów azjatyckich w turniejach olimpijskich do 1988 roku. Od 9. do 23. Olimpiady indyjscy hokeiści otrzymywali złote nagrody 8 razy, raz srebrny i dwukrotnie brązowy. Pakistańczycy w tym okresie otrzymali trzy zestawy złotych i brązowych medali i raz zajęli trzecie miejsce.
Od 1976 r. Mecze hokeja na trawie coraz częściej odbywają się nie na łące, ale na sztucznej murawie. Czynnik ten nadał dodatkowy impuls rozwojowi sportu w wielu krajach i stopniowo negował przewagę Indii i Pakistanu. Od 1988 roku niemieckie drużyny narodowe trzykrotnie zdobyły mistrzostwo, holenderskie dwa razy, Australia, Nowa Zelandia i Anglia.
Turniej kobiecy zaczął się na Igrzyskach Olimpijskich od 1980 roku, a drużyna narodowa Zimbabwe zdobyła pierwszy tytuł mistrza olimpijskiego. W tym samym roku jedyne drużyny mężczyzn i kobiet w ZSRR mogły dostać się do medali - obaj zostali brązowymi medalistami. W historii rosyjskich olimpijczyków nie ma nagród w hokeju na trawie.
