W łyżwiarstwie szybkim należy pokonać określoną odległość w błędnym kole stadionu lodowego. Zawodnik, który dotrze do linii mety szybciej niż pozostali uczestnicy wyścigu, wygrywa. Takie zawody nazywane są cyklicznymi.
Zawody w łyżwiarstwie szybkim odbywają się od dłuższego czasu. Pierwszy klub łyżwiarstwa szybkiego pojawił się w Anglii w 1742 roku, a oficjalne zawody w tym sporcie rozpoczęły się w 1763 roku.
Od 1892 r. Działa Międzynarodowa Unia Łyżwiarzy ISU (ISU), która obejmuje ponad 60 federacji krajowych. W 1924 roku łyżwiarstwo szybkie zostało włączone do programu zimowego igrzysk olimpijskich. Początkowo startowali w nim tylko mężczyźni, ale od 1960 r. Organizowane są zawody dla kobiet.
Zawodnicy olimpijscy pokonują zarówno krótkie, od 500 do 1500 m, jak i długie dystanse, których długość waha się od 3 do 10 km.
Uczestnicy wyścigu wspólnie pokonują dystans. W tym przypadku jeden z nich biegnie wzdłuż zewnętrznej strony koła, a drugi wzdłuż wewnętrznej ścieżki.
Sportowcy radzieccy, a następnie rosyjscy wykazali się dobrymi wynikami w tym sporcie. Na przykład, zdobyli 7 medali z nagród w debiutanckim konkursie dla radzieckich łyżwiarzy. Stało się to podczas VII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1956 roku. Sportowiec Maria Isakova, reprezentująca Związek Radziecki, otrzymał trzy mistrzostwa świata i przyniósł 3 nagrody z Igrzysk Olimpijskich.
Sportowcy używają specjalnego sprzętu, którego głównym elementem jest jazda na łyżwach. Ostrze jest przymocowane w obszarze palca uczestnika wyścigu i dłużej pozostaje na lodzie na kroku łyżwiarza. Buty, do których przymocowane są ostrza, wykonane są zgodnie z formami stopowymi z zaawansowanych technologicznie materiałów. Oprócz rolek ważną rolę odgrywa wybór kostiumu na zawody. Powinien pasować do ciała, ale nie ograniczać ruchu. Aby opracować nowe, ulepszone tkaniny, z których wykonane są stroje łyżwiarskie, przeprowadzane są badania aerodynamiczne różnych materiałów.
Profesjonalny sprzęt pomaga sportowcom uniknąć obrażeń. Wysoka prędkość, którą łyżwiarze rozwijają i włączają na zakrętach koła lodowego, może prowadzić do upadku i obrażeń od ostrza łyżwy biegającego w pobliżu sportowca.
