W 1955 r., Podczas 50. sesji MKOl, została ustalona stolica 17. Letnich Igrzysk Olimpijskich. Rzym wygrał dużą marżą w liczbie głosów. Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się we Włoszech po raz pierwszy.
XVII Letnie Igrzyska Olimpijskie odbyły się od 25 sierpnia do 11 września 1960 r. W zawodach wzięło udział 5338 sportowców z 83 krajów. Niektóre państwa - Maroko, Tunezja, Sudan, San Marino, Federacja Indii Zachodnich - wysłały swoje delegacje po raz pierwszy. W przeddzień ceremonii otwarcia wydarzenie przyciągnęło tysiące Olimpijczyków. Głowa Kościoła rzymskokatolickiego, Jan XXIII, pobłogosławił Olimpiadę. Stało się to po raz pierwszy. Wcześniej Igrzyska nie były rozpoznawane przez kościół ze względu na ich pogańskie pochodzenie.
Zawody odbyły się w Foro Italico. Ten monumentalny kompleks sportowy obejmuje basen, korty tenisowe, dwa stadiony - olimpijski i marmurowy. Został zbudowany w Rzymie w latach 1928–1938 z inicjatywy Mussoliniego. Duce uznał, że ważne jest, aby przyciągnąć młodzież do krajowej partii faszystowskiej do sportu. Ponadto Włochy twierdziły, że są gospodarzem igrzysk z 1940 r. To prawda, że MKOl preferował Japonię.
Kompleks został zaprojektowany w duchu starożytnych tradycji architektury rzymskiej. Początkowo nosił nazwę Foro Mussolini. Po II wojnie światowej zmieniono jego nazwę, jednak wszystkie nazistowskie symbole zostały zachowane. W 2009 r. Kompleks został odnowiony. Obecnie jest nadal używany do zawodów, w tym do światowej klasy.
Olimpiada Rzymska była dobrze zorganizowana i miała dużą liczbę uczestników, co można ocenić na podstawie liczby rekordów - 74 Igrzysk Olimpijskich i 27 światowych.
Dla drużyny radzieckiej igrzyska z 1960 roku były trzecie z rzędu. W nieoficjalnej klasyfikacji drużynowej drużyna ZSRR zajęła pierwsze miejsce, zdobywając 43 złote, 29 srebrnych i 31 brązowych medali. Po raz pierwszy radzieccy sportowcy pod względem punktów wyprzedzają amerykańskich sportowców. Sztangista Jurij Własow został uznany za najlepszego uczestnika Olimpiady Rzymskiej.
