Druga Letnia Olimpiada nowego tysiąclecia odbyła się w 2004 roku. Była to już 28. olimpiada po odrodzeniu tradycji organizowania sportowych festiwali starożytności. I tym razem miejsce rozgrywek było bezpośrednio związane ze starożytnymi tradycjami olimpizmu i nowym odliczaniem wydarzeń sportowych na skalę planetarną, które odbywają się co cztery lata.
Wybór miasta-gospodarza XXVIII Igrzysk Olimpijskich rozpoczął się dawno temu - 9 lat przed wyznaczonym terminem ich organizacji. Sześć miast z trzech kontynentów, w tym Sankt Petersburg, początkowo zwróciło się do specjalnej komisji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Pięciu kandydatów dotarło do etapu głosowania - rosyjski przedstawiciel zrezygnował z własnej inicjatywy. Głosowanie odbyło się w kilku rundach, po których każda z najniższych ocen została wykreślona z listy. Najdłużej na liście pozostały dwa miasta związane z epoką olimpizmu - Rzym i Ateny. Stolica Grecji wygrała ze współczynnikiem głosów 66:41. Oprócz gier starożytnego okresu rozwoju naszej cywilizacji, jeden z konkursów naszych czasów odbył się już w Atenach. To tam w 1896 r. Odbyło się Olimpijskie Forum Sportowców, któremu przydzielono pierwszy numer seryjny.
W ramach przygotowań do 28. Olimpiady stolica Grecji stała się miastem wykorzystującym najnowocześniejsze technologie budowlane. Obiekty infrastruktury transportowej zbudowane w tym okresie, a teraz, podczas kryzysu w tym kraju, są wykorzystywane bardzo skutecznie. W latach 1998–2004 otwarto nowe lotnisko, zmodernizowano linie transportu elektrycznego - metro, tramwaj, podmiejskie pociągi elektryczne i położono setki kilometrów dróg. Ceremonie otwarcia i zakończenia zawodów odbyły się w kompleksie sportowym zbudowanym specjalnie na Igrzyska Olimpijskie w północnej części miasta. Odbyły się tam również liczne zawody lekkoatletyczne, a także finał turnieju piłkarskiego.
Drugie co do wielkości miejsce igrzysk olimpijskich - kompleks sportowy Elliniko - znajduje się nad brzegiem morza i rywalizowali w nim głównie przedstawiciele sportów gier. W centrum Aten znajdowały się tylko dwie areny sportowe, w których rywalizowali łucznicy, badmintoniści i nowi pięciobójcy. Obiekty sportowe były następnie wykorzystywane mniej wydajnie niż infrastruktura transportowa podczas igrzysk olimpijskich w 2004 roku.
