Letnie Igrzyska Olimpijskie 1900 w Paryżu (Francja) odbyły się w dniach 14 maja - 28 października. Trwały ponad 5 miesięcy. Faktem jest, że cielęta zostały zsynchronizowane z wystawą światową, która odbyła się w tym czasie w Paryżu. Wzięło w nich udział 997 sportowców, w tym 22 kobiety z 24 krajów świata. W 18 dyscyplinach rozegrano 95 zestawów medali.
Grecy oczekiwali, że Igrzyska Olimpijskie, podobnie jak w starożytności, odbędą się tylko w Grecji. MKOl miał jednak inne zdanie w tym względzie. Pierre de Coubertin zasugerował organizację Igrzysk Olimpijskich w różnych krajach. W uznaniu zasług Francuza w ożywieniu współczesnych igrzysk olimpijskich postanowiono, że w jego ojczyźnie rozegrane zostaną następujące mecze.
Program gier w Paryżu został uzupełniony takimi sportami, jak piłka wodna, golf, łucznictwo, piłka wodna i inne.
Kobiety po raz pierwszy uczestniczyły także w igrzyskach olimpijskich - w golfa i tenisa. Pierwszym mistrzem olimpijskim naszych czasów była tenisistka Charlotte Cooper z Anglii.
Francuzi zajęli pierwsze miejsce w nieoficjalnej klasyfikacji drużynowej - 100 medali (25-41-34), drugie miejsce w USA - 47 (19-14-14), trzecie miejsce w Anglii - 30 (15-6-9). W samych zawodach lekkoatletycznych ustanowiono 14 rekordów, z czego 6 przekroczyło światowe.
Te olimpiady nie miały jednak większego znaczenia. Nie odbyły się ceremonie otwarcia i zamknięcia, ponieważ gry były swego rodzaju dodatkiem do wystawy międzynarodowej. Nie przestrzegano też wielu innych tradycji olimpijskich.
Faktem jest, że Alfred Picard - dyrektor wystawy - uznał ten sport za „bezużyteczny i absurdalny zawód”. Początkowo był przeciwny zachowaniu OI. Niemniej jednak został przekonany. 6 listopada 1898 r. Przedstawiciele Francuskiego Związku Sportowców ogłosili, że tylko ich organizacja ma prawo do prowadzenia wydarzeń sportowych na wystawie. MKOl nie odważył się przystąpić do walki i oddał prawo.
W lutym 1899 r. Utworzono nowy komitet do organizacji OI. Picard został jego głową. On i prezes Francuskiego Związku Strzelców, Daniel Merillon, opracowali nowy program zawodów i listę boisk sportowych. Warto zauważyć, że nowy komitet praktycznie nie użył słowa „olimpijski”, nazywając igrzyska olimpijskie „konkursem wystawowym” lub „mistrzostwami międzynarodowymi”. Coubertin w tym czasie był w drodze, zapraszając na zawody sportowców z różnych krajów.
