Siatkówka to gra, w której członkowie każdej z dwóch przeciwnych drużyn rzucają piłkę nad siatkę oddzielając je rękami, starając się, aby nie dotknęła ona ziemi po swojej stronie boiska. Istnieją zasady rządzące zarówno samym procesem gry, jak i parametrami strony. Dzięki tym zasadom siatkówka jest dwukrotnie włączana do programu olimpijskiego - podobnie jak gra w hali i jej wersja plażowa.
Ta gra pojawiła się na Olimpiadzie nie tak dawno temu - wydarzyła się w 1964 roku podczas XVIII Letnich Igrzysk w Tokio. W tym roku do programu konkursowego jednocześnie dołączono dwa turnieje - męski i żeński. Co najlepsze, drużyny narodowe gospodarzy zawodów i ZSRR były gotowe na debiut olimpijski. Japońskie dziewczyny stały się pierwszymi mistrzami siatkówki w historii gier, a sportowcy z ZSRR otrzymali srebrne medale. Mężczyźni byli najsilniejszą drużyną sowiecką, a Japończycy zajęli trzecie miejsce.
Osiągnięcia Związku Radzieckiego, a teraz, dwie dekady po zniknięciu tego kraju, pozostają najwyższe w historii olimpijskich turniejów siatkówki - na siedem olimpiad na koncie zgromadzono 12 nagród. Japończycy podążający za nimi na ogólnej liście zdobyli o jedną trzecią mniej medali. Przez cztery turnieje rozgrywane podczas letnich rozgrywek z Rosjanami nigdy nie były bez nagród, ale ani drużyny kobiet, ani mężczyzn nie były jeszcze w stanie zdobyć złota.
Odmiana siatkówki plażowej różni się głównie od gry na hali, ponieważ obejmuje boisko (gra odbywa się na piasku), mniejszy rozmiar tego boiska i liczbę graczy w drużynach (dwóch zamiast sześciu). Bardziej słuszne jest nazywanie takiego sportu parą, a nie drużyną, więc zasady zezwalają dwóm parom z każdego kraju na udział w turniejach olimpijskich.
W dotychczasowej historii letnich rozgrywek odbyły się tylko cztery turnieje siatkówki plażowej i żaden z nich nie mógł obejść się bez przedstawicieli Brazylii na co najmniej jednym z podium. W sumie siatkarze z tego kraju zdobyli dziewięć medali, ale ze względu na większą liczbę złotych nagród w tabeli podsumowującej wyprzedzają amerykańskich sportowców. Pięć z siedmiu medali ma najwyższą godność. Na Igrzyskach Olimpijskich nie było rosyjskich przedstawicieli tego sportu.
