Ogień jest jednym z najbardziej znanych symboli igrzysk olimpijskich. Osoba, która oglądała otwarcie Igrzysk Olimpijskich, zobaczyła, jak na stadionie pojawił się sportowiec z płonącą pochodnią i jak olbrzymia pojemność - olimpijska miska płomieni - świeciła z tej pochodni. Ta ceremonia niezmiennie wywołuje burzę emocji. Podczas zawodów ogień musi płonąć cały czas. A kiedy olimpiada zostanie oficjalnie ogłoszona zamknięta, ogień w misce gaśnie.
Według starożytnych mitów greckich ogień sprowadzono na ziemię ze świętej Góry Olimp, w której żyją bogowie. Ale wcale nie był to dar Boży! Tytan Prometeusz ukradł ogień i podarował go ludziom, ucząc ludzi, jak z niego korzystać. Dzięki temu ludzie przestali być bezbronni w zimnych i drapieżnych zwierzętach, łatwiej im było żyć. W tym celu Prometeusz, z rozkazu najwyższego boga Zeusa, został przykuty do skały i przez wiele lat orzeł dziobał jego wątrobę. Te straszne męki trwały, dopóki wielki bohater Herkules nie zabił orła i uwolnił Prometeusza. Zgodnie z mitami Herkules zapoczątkował zawody w mieście Olimpia, poświęcając gry Zeusowi, aby złagodzić swój gniew.
Pamiętając o poświęceniu Prometeusza, starożytni Grecy rozpalili ogień przed zawodami. Uhonorowali więc jego pamięć. Ponadto ogień starożytnych ludów był świętym symbolem: wierzono, że „oczyszcza” człowieka. Dlatego ceremonia oświetlenia miała ocalić od złych intencji i uczestników zawodów oraz widzów, którzy przybyli na Olimpię z całej Hellas. Jakby płomień ognia podkreślał świętą naturę zawodów poświęconych najwyższemu bóstwu, które przyczyniły się do świata ogłoszonego w czasie igrzysk.
Kiedy wiele wieków później baron Pierre de Coubertin i jego współpracownicy ożyli Igrzyska Olimpijskie, ogień został wybrany jako jeden z symboli zawodów. Oczywiście nikt nie wierzył w boga Zeusa w XIX wieku, ale ożywiona olimpiada miała promować pokój między ludźmi. „Musisz rywalizować na stadionach, a nie na polu bitwy!” - Taka była zasada de Coubertina. A płomień olimpijski przypomina ludziom o tym do tej pory.
Świeci się w świątyni Hery na terytorium Olimpii od słońca za pomocą specjalnego lustra. A następnie płonąca pochodnia na pałce sportowców jest dostarczana do kraju, w którym odbywać się będą mecze. Biegacze, zastępując się, przynoszą pochodnię na główny stadion. A w momencie pojawienia się płomienia w misce Olimpiada jest uważana za otwartą.
