W 1994 r. Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się w norweskim mieście Lillehammer. Był to dobry wybór pod względem klimatu, ponieważ w tym regionie jest wystarczająco dużo śniegu, ale jednocześnie temperatura powietrza jest wygodna dla konkurencji.
W rozgrywkach w 1994 roku wzięły udział drużyny z 67 krajów. Po raz pierwszy na Igrzyskach Olimpijskich wystąpił zespół niezależny od Federacji Rosyjskiej. Wcześniej drużyna narodowa Związku Radzieckiego grała na zawodach lub, po jego upadku, drużyna United. Na Igrzyskach Olimpijskich pojawiły się również niezależne drużyny z Gruzji, Białorusi, Ukrainy, Kirgistanu, Mołdawii i Kazachstanu. Czechosłowacja została podzielona na dwa państwa, a teraz w zawodach uczestniczyli sportowcy z Czech i Słowacji. Jugosławia była w stanie wojny domowej, jednak jedno z nowych niepodległych państw - Bośnia i Hercegowina - było w stanie wysłać swoich sportowców.
Po raz pierwszy niektóre kraje południowe wzięły udział w igrzyskach zimowych, na przykład Izrael, Samoa Amerykańskie oraz Trynidad i Tobago.
W wyniku selekcji sportowców w zawodach wstępnych największą drużyną były Stany Zjednoczone. Drużyny narodowe Rosji i Niemiec były nieco za nią.
Pierwsze miejsce w klasyfikacji medalowej zajęła Rosja. Znaczną część zespołu stanowili sportowcy, którym udało się wyrobić sobie markę w sowieckim sporcie. Tradycyjnie rosyjscy biathlonicy spisali się dobrze. W łyżwiarstwie figurowym rosyjscy sportowcy otrzymali trzy z czterech możliwych złotych medali. Gold otrzymał zespół narciarzy i kilku łyżwiarzy. Ale drużyna hokejowa rozczarowała fanów, nie dostając się do medalistów.
Drugie miejsce zajęła gospodyni konkursu - Norwegia. Najwięcej medali przywieźli narciarze i łyżwiarze tego kraju, w tym słynny Bjorn Dalen.
Trzecie miejsce zajęły Niemcy. Najlepsze wyniki pokazali niemieccy narciarze i kuligi. Ponadto sportowcy otrzymali 2 medale za skoki narciarskie.
Zespół USA był na piątym miejscu. Tradycyjnie pokazała się słabsza w sportach zimowych niż w lecie.
