Amsterdam otrzymał prawo do organizowania Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1928 roku bez żadnych problemów, ponieważ MKOl złożył wniosek tylko ze stolicy Holandii. Po raz pierwszy, z powodu poważnej choroby, prezydent i założyciel MKOl, Pierre de Coubertin, nie był obecny na igrzyskach. Minęli bez skandali, z wyjątkiem bójki między francuskimi sportowcami a stróżem stadionu olimpijskiego.
Dziewiąta Letnia Olimpiada w Amsterdamie odbyła się w dniach 17 maja - 12 sierpnia 1928 r. Wzięło w nim udział 3014 sportowców z 46 krajów świata. Pomimo faktu, że liczba uczestniczących krajów wzrosła, liczba sportowców spadła. Ponadto program Games został ograniczony. Medale rozgrywano w 14 dyscyplinach sportowych.
Po 16-letniej przerwie sportowcy z Niemiec znów zaczęli występować w Amsterdamie. Debiutantami olimpiady były takie kraje jak Panama, Zimbabwe (wówczas Rodos) i Malta. Związek Radziecki w tym czasie nie mógł osiągnąć porozumienia z MKOl, dlatego nie pozwolił sportowcom wyjechać do Amsterdamu.
Na Letnich Igrzyskach-28 narodziła się jedna z kluczowych tradycji olimpijskich, która przetrwała do dziś. To w stolicy Holandii po raz pierwszy płonął ogień, który został oświetlony w greckiej Olimpii od słońca za pomocą lustra. Biegacze zaprowadzili go na Igrzyska, mijając się jak pałka.
Po raz pierwszy w programie odbyły się zawody lekkoatletyczne kobiet - sztafeta 4x100 metrów, wyścig 100 i 800 metrów, rzut dyskiem i skoki wzwyż, a także zawody gimnastyczne. Każdy rodzaj programu lekkoatletycznego wśród kobiet był oznaczony rekordem świata. Faworytami byli sportowcy z Niemiec i USA.
Warto zauważyć, że włączenie 800-metrowego biegu kobiet do programu wywołało znaczne kontrowersje. Wynika to z faktu, że kobiety podczas wyścigów na tym mecie na mecie padły wyczerpane bezpośrednio na tor. W 1932 r. 800-metrowy bieg został usunięty z programu olimpijskiego. Odległość ta pojawiła się ponownie dopiero na Igrzyskach w 1960 roku.
Podczas igrzysk olimpijskich w Amsterdamie przywódcy zawodów w podnoszeniu ciężarów byli najpierw określani przez ilość triathlonu: pchanie, wyciskanie na ławce i szarpnięcie. Zawody w podnoszeniu ciężarów odbyły się w pięciu kategoriach wagowych.
Amerykanie stali się faworytami w nieoficjalnej klasyfikacji drużynowej. Na drugim miejscu byli sportowcy z Niemiec. Trzej przywódcy zostali zamknięci przez Finów.
