Stolica Finlandii otrzymała już prawo do organizacji letnich igrzysk olimpijskich w 1940 r., Ale temu zapobiegła druga wojna światowa, która rozpoczęła się w 1939 r. Jednak po 12 latach olimpijski płomień przybył jednak do Helsinek.
W zawodach wzięło udział 4925 sportowców z 65 krajów. Po raz pierwszy sportowcy ze Związku Radzieckiego przybyli na igrzyska olimpijskie, które stały się bardzo dużą imprezą dla sportów krajowych. Możliwość spotkania sportowców z krajów o różnych systemach politycznych na boiskach sportowych stała się ważnym krokiem w ustanowieniu ich pokojowego współistnienia. Komitet Olimpijski uważał, że sport nie budzi żadnych kontrowersji politycznych. Ale w praktyce sport stał się kolejnym sposobem dla krajów kapitalistycznych i socjalistycznych na udowodnienie zalet ich ścieżki rozwoju.
Podczas piętnastej Olimpiady zaprezentowano 17 dyscyplin sportowych w 149 dyscyplinach. Ze względu na rywalizację sportowców radzieckich i amerykańskich igrzyska olimpijskie w Helsinkach zostały oznaczone 66 rekordami olimpijskimi, z których 18 to rekordy świata. W klasyfikacji generalnej pierwsze miejsce zajęli sportowcy ze Stanów Zjednoczonych, którzy zdobyli 40 złotych, 19 srebrnych i 17 brązowych medali. Drugie miejsce Związku Radzieckiego, który po raz pierwszy uczestniczył w igrzyskach olimpijskich, było wielkim sukcesem, sowieccy sportowcy otrzymali 22 złote, 30 srebrnych i 19 brązowych nagród. Trzecie miejsce zajęła drużyna węgierska z 16 złotymi, 10 srebrnymi i 16 brązowymi nagrodami.
Gry w Helsinkach przeszły do historii i ustanowiły rekordy. Tak więc, w miotaczach młota, znak 60-metrowy, który nigdy wcześniej nikomu nie został przekazany, został pokonany. Rekord został ustanowiony przez przedstawiciela Węgier Jozsefa Chermaka. Wzięliśmy wcześniej zaznaczony niedostępny kamień milowy i skoczków wysokich - amerykański zawodnik olimpijski Walter Avis skoczył na cenione 2 metry.
Dla Związku Radzieckiego pierwszy złoty medal olimpijski wygrała dyskotekowa Nina Romashkova (Ponomareva), która na zawsze zapisała się w historii rosyjskiego sportu. Radzieckie gimnastyczki spisały się bardzo dobrze: Maria Gorokhovskaya zdobyła dwa złote i pięć srebrnych medali, Viktor Chukarin zdobył cztery złote i dwa srebrne medale, stając się absolutnym mistrzem olimpijskim. Po raz pierwszy pod arkadami Hali Olimpijskiej wciąż brzmiał hymn Związku Radzieckiego.
Bardzo dramatyczny mecz piłki nożnej opracowany między zespołami Jugosławii i ZSRR. Po pierwszej połowie Jugosławia wygrała 4: 0, porażka drużyny ZSRR wydawała się nieunikniona. Ale w drugiej połowie stało się niewiarygodne, sowieckim sportowcom udało się zdobyć pięć bramek, wyobrażając sobie jedną. Większość czasu zakończyła się remisem, a dodatkowe pół godziny nie ujawniło zwycięzcy. Powołano powtórkę, w której sowieccy sportowcy nadal przegrywali z Jugosłowianami z wynikiem 3: 1. Miało to smutne konsekwencje - gracze zostali ukarani, a zespół CDSA, który był kręgosłupem drużyny olimpijskiej, został odwołany.
Drugie miejsce radzieckiej drużyny koszykówki, która po raz pierwszy wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, było niewątpliwym sukcesem. Pierwsze miejsce zajęli sportowcy z USA, trzecie - sportowcy olimpijscy z Urugwaju.
Sportowcy z USA doskonale spisali się w nurkowaniu, zdobywając wszystkie cztery złote medale. Ale podczas podnoszenia ciężarów radzieccy sportowcy byli w stanie odpowiednio skonfrontować się z Amerykanami. W rezultacie Amerykanie zdobyli 4 złote, sportowcy z ZSRR - trzy.
Jedną z ciekawostek letnich igrzysk olimpijskich w Helsinkach było to, że nigdy nie zostały oficjalnie zamknięte - podczas ceremonii zamknięcia prezydent MKOl Siegfried Edstrom wygłosił duże przemówienie, ale zapomniał wypowiedzieć główne słowa - „Ogłaszam, że igrzyska XV Igrzysk Olimpijskich zostały zamknięte”. Dlatego oficjalnie mecze w Helsinkach są nadal uważane za otwarte.
