Rozpoczęły się długo oczekiwane Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie, a wszyscy sportowcy biorący w nich udział rozpoczęli walkę o główną nagrodę tych międzynarodowych zawodów - medale. Każdy sportowiec igrzysk olimpijskich chce zostać uczestnikiem ceremonii wręczenia nagród. W końcu medal jest przede wszystkim nagrodą za ciężką pracę, którą każdy z nich wykonał przez lata.
Projektantem medalu olimpijskiego był czołowy angielski projektant David Watkins. Jego prace znajdują się w muzeach w Wiktorii i Albercie w stolicy Wielkiej Brytanii.
Prezentacja projektu nagród Igrzysk Olimpijskich odbyła się latem 2011 roku. Tym razem miał on stworzyć największe medale w historii zawodów: o średnicy 85 milimetrów i grubości 7 milimetrów, co jest związane z jubileuszem trzydziestej Olimpiady. Oprócz zmian wielkości medali projekt zyskał także nowe funkcje. Po jednej stronie monety majestatyczna grecka bogini zwycięstwa Nick, opuszczająca Partenon i jakby zmierzająca do stolicy mglistego Albionu, aby wziąć udział w igrzyskach olimpijskich. Odwrotna strona monety jest przedstawiona w formie głównego godła konkursu, umieszczonego na tle przecinających się linii. Przeplatające się promienie oznaczają spójność i energię sportowców, a Tamizy - tradycyjnie symbolizują miasto Londyn.
Londyn ma zaszczyt gościć Olimpiadę po raz trzeci. A w tym roku angielscy projektanci postanowili sprawić, by medale były wyjątkowe, a nie nagrody poprzednich gier. Naprawdę to zrobili. Jednak wygląd medalu w rzeczywistości nie wpływa na wartość nagrody pożądanej przez każdego sportowca. Medale każdej Olimpiady to wyjątkowe i nieporównywalne trofea, niezależnie od ich projektu.
Brytyjczycy podeszli do procesu tworzenia medali olimpijskich w 2012 roku z wielką odpowiedzialnością i wykorzystali swój pełny potencjał twórczy, aby mogli być naprawdę dumni ze swojego dzieła.
